Gjugg í borg

Þetta barst með vindinum...

 

            Þáttur Yoko:

 

                        Hún þvílíku uppnámi olli

                        og umbylti Björns Inga kolli.

                             Hún borgina braut

                             upp súlu skaut

                        og skildi’ eftir D-lista’ í polli.

 

            Þáttur hinna:

 

                        Þótt Villi með súlunni syngi

                        og sífellt hann dansi í hringi

                             var draumur um völd

                             víst kvaddur í kvöld

                        af krimma - sem nefndur er Bingi.

 

                        Því Bingi er snöggur og sleipur

                        og sleppur frá Villa sem hleypur

                             beint útí vegg

                             og sýpur þar hregg

                        með sílum sem fara með fleipur.

 

                        En Svandís – hún sveiflaði haka

                        og svellið – það byrjaði' að braka.

                              Sprakk svo í mola

                              og menn fóru að vola

                        þá samfylking byrjaði að baka.

 

                        Hann Ómar er yfir sig hrifinn

                        og ætlar að telja öll rifin

                             úr frjálslynda flokknum

                             sem situr á koppnum

                        og kallar: “Hver á að sjá um þrifin?”

                       

                        Hann Bjarni var bjartur í framan

                        en Burgmæster fannst ekki gaman

                             Því hver er að ljúga?

                             Og hverjum að trúa?

                        þá Kastljósið atti þeim saman.

 

                        Hann Dagur er dreyminn á svipinn

                        og dáleidd við horfum á gripinn:

                             Sem stekkur í sloppinn

                             og er ekki loppinn

                        er gufuna setur í hripin.

 

                        Því Rei hann er lausaleikskrói

                        lúsugur hundeltur kjói;

                             sem ástina sprengdi

                             og borgina flengdi

                        en flýtur á örk eins og Nói.

 

                        Svo trúið mér tæpt er að væla

                        og tekur því alls ekki að æla.

                             Því ríkt verður Rei!

                             og stolt siglir fley;

                        hjá Ráðstjórn er gleði og sæla.

                                                                                     Okt. 2007

 

Athugasemdir

[Einar Bragi Bragason., 3.11.2007 kl. 11:47]

he he he gott

[Árni Gunnarsson, 3.11.2007 kl. 16:47]

Aldeilis ágætur saumaskapur utan um aulahátt fádæmanna.

[Ingólfur Ásgeir Jóhannesson, 4.11.2007 kl. 15:48]

Já, lausaleikskrói! Gott

[Jón Steinar Ragnarsson, 4.11.2007 kl. 17:50]

Limríkur kveðskapur um fáráða sem eru alráða og listspíru, sem er skugginn af horfinni friðarsúlu.

Frábært að sjá sköpuarneistann vera á lífi hjá þér, sem knýttir tryggðarbönd með  listgyðjunni forðum og sórst henni eið, en hefur síðan haldið henni í grasekkjustandi meira og minna síðan.  Blessuð stúlkan sem starir á hafið getur nú tekið gleði sína aftur, stóreyg og fött.

Habbðu þökk fyrir. 

[Guðmundur Rafnkell Gíslason, 4.11.2007 kl. 23:30]

He, he! Skemmtileg lesning, semurðu líka lög? Get ekki beðið eftir að heyra þetta sungið. Kannski í bandinu hans Bubba?

[Eyþór Árnason, 5.11.2007 kl. 00:41]

Takk fyrir innlitið félagar og hlý orð.