Hulduhestur

... sem hvarf í göngum í haust sem leið norður í landi. Eins og hefur verið minnst á í gömlum bloggskrifum var þetta allt hið undarlegasta mál. Taminn hestur sem ákvað skyndilega að hlaupa frá hinum hestunum og taka strauið inn allan Seljárdal og hverfa. Það dugði ekki til þótt riðið væri brunastökk á eftir honum. Sá hestur spyrnti að lokum við fótum, uppgefinn, og horfðu knapi og hestur á eftir flughestinum hverfa í fjöllin. Já hesturinn bókstaflega hvarf í Tröllaskagann. Sumir halda að hann hafi verið heillaður af huldufólki, kannski verið hingað kominn frá því, eða huldufólkið þurft að flytja. Heyrði spurt í útvarpinu hvort hestar hefðu sál og þá í framhaldi hvort þeir gætu gengið aftur. Sá sem spurður var taldi það víst að hestar hefðu sál. Og þeir voru líka vissir gömlu kallarnir í gangnakofanum í Hálfdánartungum, þegar glaumur gangnasunnudagsins var hljóðnaður og menn að festa blund. Þá var riðið í hlað, hundarnir ruku upp og úti fyrir hringlaði í beislum. Menn kíktu út og höstuðu á hundana. Tungl var yfir Hörgárdalsheiði og veður kyrrt. Þegar búið var að róa hundana gerði gangnatunglið mönnum ljóst að ekki hafði fjölgað í hópnum. Það voru "hinir" hestarnir sem vildu vera með. Og kannski einn og einn genginn gangnamaður. Hvort það hringlar óvænt í beislum í Heiðarlandi næsta haust veit maður ekki. En ég veit að þeir gömlu verða viðbúnir. Hvað sótti svona á klárinn að hann hljóp inn í fjöllin? Beið einhver eftir honum á hinum Vallabökkunum bak við fjöllin? Í bókinni 36 ljóð eftir Hannes Pétursson er ljóð sem kallar stundum til mín:

Hestar bíða ferðar / til borgar erlendis - í námur.

Einn dag er þeim róið fram / í flutningaskip á legunni.

Fyrr en nokkurn grunar / fleygir sér yfir borðstokkinn / hvítur foli sem grípur / geyst sundið til lands! / Hann syndir, syndir / í suðurátt, að fjarðarbotni ...

öslar upp í fjöru / og á flugahlaupi / stefnir hann saltblautur / inn sveitirnar, heim, heim!

 

Athugasemdir

[Lára Hanna Einarsdóttir, 2.12.2007 kl. 05:11]

Mögnuð pæling, Eyþór... ég man mjög vel eftir færslunni þinni þegar hrossið stakk af... en auðvitað hafa hestarnir sál. Allt sem lifir hefur sál, líka dýrin...

Annars á maður ekki að vera að blogga eða gera athugasemdir á þessum tíma sólarhrings, það gæti verið undirorpið össurískri túlkun = allir sem blogga eftir miðnætti eða svo eru í glasi! So...???

Ég er auðvitað að skrifa á fáránlegum tíma sólarhrings, en afmælisgestirnir voru að fara og einn er sofandi í sófanum í stofunni... bara hið besta mál. Hér hafa farið fram magnaðar umræður um allt mögulegt. Bara gaman!

Það er frábært að eiga afmæli 1. des. - það er góður dagur þótt ég þurfi að deila honum með ýmsum.

[Eyþór Árnason, 3.12.2007 kl. 21:17]

Takk fyrir innlitið Lára Hanna mín og til hamingju með afmælið. Það er flott að eiga afmæli 1. des. Og það er gott að vaka með vinum. Og ekki er verra að fá góðar heimsóknir að næturþeli!