Sprengiblogg

Mér líður vel. Ósprunginn og alveg passlegur. Við tengdamamma stóðum við eldavélina í kvöld og allt gekk eins og í sögu. Tengdó var með skeiðina á lofti og milli þess sem smakkað var ræddum við um séra Odd og Solveigu á Miklabæ og allt það vesen. Þrátt fyrir að maður gleymdi sér í spjalli brunnu baunirnar ekki við, og heimilisfólkið hámaði í sig. Kjötið var líka gott og nokkrir passlega feitir bitar. Að vísu vissi ég ekki fyrr til en diskarnir mínir voru horfnir af borðinu einmitt þegar ég ætlaði að fá mér síðasta bitann. Hafði konan sætt lagi og forðað diskunum frá mér. Taldi greinilega að ég væri búinn að fá nóg. Þarna mændi ég á hana eins og heimagangur á heimasætu með pela, en það var engin miskunn. Og ég játaði mig sigraðan og hef jafnað mig og líður bara vel.